Osocze bogatopłytkowe jest preparatem autologicznym, czyli pochodzącym od pacjenta. Sprawia to, że jego stosowanie jest bezpieczne, nie powoduje ono uczuleń ani działań niepożądanych. Dzięki zastosowaniu własnej krwi pacjenta nie ma ryzyka przeniesienia wirusów krwiopochodnych takich jak HIV czy HBV i HCV. Pierwsze użycie osocza bogatopłytkowego w medycynie odbyło się w 1997 roku. Jego głównym składnikiem są płytki krwi, czyli trombocyty. Zawierają one wiele cząstek biologicznie czynnych biorących udział w procesach fizjologicznych. Są to głównie czynniki wzrostu, które zostają uwolnione z płytek krwi po podaniu osocza bogatopłytkowego. Powodują one wydłużenie fazy anagenu, czyli wzrostu włosa oraz stymulują tworzenie się nowych naczynek krwionośnych brodawek włosowych i podziały ich komórek macierzystych. Skutkuje to hamowaniem wypadania włosów, wzrostem liczby mieszków włosowych oraz zwiększeniem odrostu włosów.